Okres wczesnodynastyczny (2900-2350 p.n.e.)
Dzieli się on na trzy okresy. Z dwóch pierwszych jest niewiele zapisków historycznych z racji słabo rozwiniętego piśmiennictwa kronikarskiego. Stosunkowo dużo wiadomo na temat okresu trzeciego. Ale zacznijmy od początku:
Okres wczesnodynastyczny pierwszy (WD I 2900-2700 p.n.e.)
Obserwuje się wówczas zanik wsi na rzecz rozrostu miast. Przypuszczalnie powodem takiego stanu rzeczy było nieustanne zagrożenie ze strony napływających do Mezopotamii ludów semickich, a także wewnętrzna rywalizacja państw-miast sumeryjskich. Wiadomo też, że w okresie tym powstał sojusz miast Sumeru, skierowany przeciwko najeźdźcom tzw. ,,liga Kengi”.
Wówczas wokół ośrodków miejskich, z uwagi na coraz większe napięcia polityczne pojawiają się mury obronne.
Motywy wojen były różnorodne i złożone: rywalizacja pomiędzy sąsiednimi miastami-państwami o żyzne tereny graniczne, żądza łupów i panowania, cechująca ambitnych, wojowniczych władców, a także wzrastające pragnienie wewnętrznego pokoju i bezpieczeństwa - odległy cel, do którego mogła doprowadzić tylko hegemonia jednego ośrodka rządzącego. Pamięć o długotrwałym panowaniu miasta Kisz w pierwszym okresie wczesnodynastycznym stanowiła w tym wypadku zachętę do walki o osiągnięcie tego idealnego stanu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz